maandag 19 oktober 2020

Het einde

Fren Maakt, maar niet meer voor jullie.

Fren Maakt komt aan een eind. Na jarenlang plezier te hebben gehad aan het maken van kleding voor anderen, merkte ik een tijd geleden dat het mij steeds meer tegen ging staan. Het bijhouden van de site, belastingaangifte doen, veel kleding waarvan de stof soms meer kostte van de verkoopprijs. Het 'moeten' naaien, om dan weer op een markt te kunnen staan. Niet op een markt mogen staan waar onze doelgroep graag komt, om geen idee wat voor reden. Al met al was er weinig plezier meer over. Vandaar de beslissing: Fren Maakt stopt (voor jullie). Want natuurlijk ga ik door met mijn hobby! Ik wil alle klanten bedanken die vertrouwen hadden in Fren Maakt. Het gaat jullie goed, zeker in deze moeilijke tijd. Be safe en wie weet tot ooit.

Liefs Fren Maakt

woensdag 27 mei 2020

De draad oppakken


Tijd om letterlijk de draad weer op te pakken!

Heel veel mensen vragen zich af of Fren Maakt nog wel bestaat…..

Dat komt mede omdat de webshop nog offline is en ik ook niet zoveel meer post.

Na mijn vakantie zou ik jullie bekend maken wat ik wilde met mijn webshop en toen kwam er het virus. Dat legde de hele wereld zo’n beetje stil.

Het dagelijkse leven zag er voor vele heel anders uit. Veel mensen konden niet werken of moesten dit thuis doen.

Voor mij veranderde er niet zo veel, ik werk immers in de zorg en die gaat gewoon door.

Maar wat ik wel had was angst, angst voor het virus. Angst dat ik mijn gezin ziek zou maken, doordat ik een cruciaal beroep heb. Wanneer ik stress ervaar word ik super actief en pak dan alles aan wat ik tegen kom. Zo is nu mijn hele huis voorzien van een hele andere kleur en inrichting en heb ik de bank maar weer opnieuw bekleed met zelfgemaakte hoezen…  En nee, deze maak ik echt alleen voor mij zelf ik ben daar gewoon twee weken zoet mee;)

Ook heb ik mijn oudste dochter helpen verhuizen en haar gordijnen ingekort.  En ook ik kreeg last van het empty nest syndroom. Nooit gedacht dat ik daar gevoelig voor zou zijn, maar wat mis ik die meid. Gelukkig woont ze niet zo heel ver weg en zien we elkaar geregeld. Alle twee mijn dochters vinden naaien en creatief bezig zijn ook erg leuk, dus hebben we nu een echt atelier op zolder gecreëerd.

Mijn oudste dochter zou naar de zomer op naailes gaan, ik zat ook op les voor de moeilijke items maken en voor de gezelligheid. Heerlijk naaien met elkaar. Maar het virus heeft ook daar een streep doorheen gezet en het heeft voor de dood van de allerbeste naaijuf ter wereld gezorgd. Ik ben er nog steeds kapot van.

Ik heb besloten voorlopig maar niet naar een nieuwe modevakschool te gaan en het mijn dochters zelf maar te leren. Misschien ga ik in de toekomst, wanneer het weer mogelijk is, zelf workshops geven of een naaicafé beginnen, ik ben daar nog niet over uit.

Voor nu ga ik weer gewoon lekker naaien en creatief bezig zijn. Ik ga waarschijnlijk geen kleding meer in de webshop aanbieden. Overigens is alle kleding gedoneerd aan Stichting Jurk.

Mocht je nog kleding gemaakt willen hebben kan dat als nog op aanvraag.

Nu maar eens kijken of de webshop eerdaags weer open kan!

 

Let goed op jezelf en op elkaar!

 

Liefs Fren

vrijdag 26 oktober 2018

team Fren Maakt;)

Het is alweer een hele poos geleden dat ik iets gepost heb, maar het is al die maanden zo erg druk geweest...

Zo heb ik voor de paasmarkt en de webshop wel meer dan 200 stuks kleding genaaid! En tussendoor liepen de gewone bestellingen ook gewoon door.

En niet te vergeten is dat onze site online is gegaan! Ik schrijf "onze" want zonder hulp van mijn kids en vriendin was Fren Maakt niet zo'n succes geworden als dat het nu is.

Zo heeft Anouk de website gemaakt en onderhoudt deze, ook staat ze geregeld model om de gemaakte kleding te showen.
Anouk maakt de foto's die ze dan online zet en bedenkt de acties op Facebook.

Marit maakt mijn instrijklabels en maakt de foto's als Anouk poseert. Ook helpt ze mee met de kleding prijzen, staat ze achter de kraam en helpt als we op een markt staan.

Dennis helpt geregeld met spullen sjouwen die ergens opgestald staan. Of stoffen helpen versjouwen.

Sandra mijn vriendin helpt mij op de markten. Ze is een goede verkoopster!

Zo zie je maar dat er een heel team schuilt achter Fren Maakt:)
Als je je nu afvraagt wat meneer Fren Maakt in het team van Fren Maakt doet...Nou hij maakt het mede mogelijk! Hij steunt team Fren Maakt door mij leuke stofjes te laten kopen en mij te steunen  zoals gisteren na de markt toen ik maar twee jurkjes had verkocht.

Dat hoort er ook bij, de meeste mensen waarderen een uniek handgemaakt product. En er zijn er bij die er niets in zien.
Zo'n markt was het gisteren.... maar we hebben een ontzettend leuke en gezellige dag gehad op een super mooie locatie!

En Fren Maakt gaat gewoon door met waar ze mee bezig is, want zeg nou eerlijk wie wil er nou niet uniek uitzien of unieke cadeautjes geven of krijgen?!

Voor komende maanden staan er weer een aantal mooie handgemaakte producten op de planning maar dat zien jullie vanzelf verschijnen als jullie de Facebook site of de webshop in de gaten houden;)














maandag 22 januari 2018

Reünie

Reünie


Vrijdag 12 januari was het eindelijk zo ver....de reünie van de lagere school "de Klimop".
De meeste (waaronder ikzelf)  hadden elkaar al 30 jaar niet gezien.


Er had iemand het idee om een reünie te organiseren, hij maakte een Facebook groep aan.
Dit was 3 jaar geleden.....


Toen ik het voor het eerst op Facebook las, was mijn eerste gedachte: NEE!!
NEE daar ga ik niet naar toe....Toch? Of toch wel??
Dit dacht ik, omdat ik vroeger vreselijk gepest ben door één persoon in die klas en daardoor geen fijne tijd gehad heb op de lagere school. Mijn lagere school herinneringen waren dus ook niet zo leuk.


Gaandeweg kon ik aan het idee wennen en werden de plannen van de zomer concreter.
Ik weet het nog goed we waren op vakantie in Egypte. Ik was al heel vroeg wakker en las het op Facebook en ging een soort van hyperventileren....
Later bedacht ik mijzelf dat het gaan naar de reünie misschien wel het laatste moeilijke hobbeltje was in mijn leven die ik moest nemen op weg naar volwassenheid....


Ik hield er rekening mee dat de pestkop er waarschijnlijk niets meer van wist en dat ik het in mijn hoofd erger ervaren hebt dan het misschien in werkelijkheid was....Maar het voelde allemaal heel erg naar en intens toen.....


Afgelopen zomer werden de plannen dus concreter en bood de pestkop haar huis aan om bij elkaar te komen.....In het hol van de leeuw was mijn eerste reactie en mijn tweede reactie was ik denk dat ik toch maar niet ga...
Gelukkig had ik nog maanden om aan het idee te wennen.


Er werd een datumprikker aangemaakt en zo kwamen we op deze datum.


Ik had gelukkig nog wat tijd om een aantal kilo's te verliezen maar i.p.v. te verliezen vond ik er een
paar...


Een week van te voren werd er geopperd om de reünie bij iemand anders te doen en wel in Blaricum.
Ineens had ik er eens soort van zin in, ik was zo nieuwsgierig.


Op het laatst nog veel getwijfeld over de jurk die ik aan zou trekken. Mijn kledingstijl is nu niet bepaald gangbaar en ik doe zeker niet mee aan de mode trends. Ook maak ik veel zelf...
Uiteindelijk werd het de Tante Betsy lemonade black. Slankt super af ;)
Ik deed wel mijn zwarte Docter Martens er onder met mijn beenwarmers...Tja zoals mijn jongste dochter zou zeggen: "mam ga lekker als jezelf".
Twee dagen voor de reünie was nog even snel mijn haar geverfd want ik had een behoorlijke uitgroei.
Ook heb ik de buurvrouw en een Tante Betsy Facebook groep gevraagd of dit de goede keus jurk was :)


Vrijdag ochtend toen ik wakker werd ging ik gelijk het adres checken die ik had doorgekregen. Je kunt op google ook op afbeeldingen checken en daarop zag ik dat het een enorm grote villa was. En daar werd mijn nieuwe probleem geboren...Waar zou in hemels naam de voordeur bel zitten??


De hele dag was ik een soort van zenuwachtig geweest en moest die dag wel 10x naar de wc, wat alleen maar gunstig was want dat scheelde wellicht toch 1-1 1/2 kg;)
Met het avond eten toch maar even een theedoek om mijn nek gehangen want ik ken mijzelf...als ik wil dat iets schoon moet blijven wordt het vies.


Met mijn oudste dochter nog snel even naar het winkelcentrum geweest voor een bloemetje te halen....KAK bloemist gesloten...(achteraf maar beter maar dat lezen jullie zo!)
Gauw naar de chocolaterie (lees Multi Vlaai met afdeling Leonidas bonbons) daar een mooi doosje uitgezocht jeeeee wat een prijzen en ik vind een Tony Chocolonely al duur ;) en deze laten vullen met bonbons die gangbaar zijn en ik ook graag lust.
Ik heb namelijk altijd de pech de verkeerde bonbon te kiezen, ik pak standaard de meest vieze bonbon die in een doosje chocola zit....
De beste man deed ook 1 pistache erbij, die was zoooo lekker vertelde hij.... Sorry ik kan mij hier niets bij voorstellen.


Bonbons check, nu snel naar huis, ik moest nog tanden poetsen en de make-up nog in.....
Tanden schoon, geen pitjes, slablaadjes tussen de tanden? Check
Make-up check
Haar? Check
Neus schoon? Geen slingers of andere ongemakkelijk heden die eruit dreigen te vallen? Check


Het was tijd om te gaan en volgens mijn navigatie zou ik net iets te laat aankomen, beter dan je als eerste binnenkomt en het gesprek een beetje opgang moet houden.


Aangekomen op het adres was ik toch wat te vroeg...en raad eens de deurbel had ik zo gevonden het zat op het hek die automatisch opengedaan werd in huis.
Ik hoor mij nog door de intercom roepen of ik op het juiste adres was...Jazeker zij de mannenstem....Oh ja hij is natuurlijk een man en geen jongetje meer! Wij zijn 30 jaar ouder ;)
De gastheer/ klasgenoot deed de deur open en dat was even een hele rare gewaarwording;
Mega lang (nu is alles en iedereen in mijn ogen mega lang omdat ik immers niet zo groot ben),
geen haar op het hoofd maar wel een baard en zeker de baard in zijn keel;)
Drie zoenen gegeven en de bonbons overhandigd en ik geloof dat ik wel drie keer gezegd hebt dat hij zo'n mooi huis had.
Ik vroeg hem of ik de enige was, gelukkig waren er al meer gearriveerd en kwam de een na de andere binnen.....pfff gelukkig anders is het wel heel awkward hoor als je daar alleen zit.
Maar niets van dat het was gelijk gezellig.
De jongens waren nu volwassen mannen geworden en de meisjes waren nu volwassen dames geworden. Dat is heel gek als je elkaar al zo lang niet hebt gezien. Je onthoudt hoe ze eruit zagen en nu waren we ouder en wijzer.


Mijn oude schoolvriendinnen van vroeger hielpen mij van alles weer te herinneren, ik had een hoop weggestopt of ik heb het nooit onthouden dat kan natuurlijk ook. Dat zij ik vroeger al als ik bijvoorbeeld de tafels moest onthouden; "dat kan ik niet daar is mijn hoofd veel te klein voor".
Geweldig die verhalen! Steeds weer dacht ik eraan wanneer er een geschikt moment zou komen om de pestkop van vroeger te confronteren maar nog geen tel later durfde ik het niet meer.
Totdat op een gegeven moment een oud vriendinnetje opstond en haar wijnglas hief en er met iets hards er tegen aan tikte: ''Attentie allemaal riep ze, het lijkt mij een leuk idee om even allemaal te vertellen wat we zoal doen in het leven, getrouwd? Kinderen? Werk?"


Kak, dubbel kak zou ik het dan toch doen? Zou ik het durven?
We begonnen bij de gastheer en gingen zo het rijtje af. De een was getrouwd en had kinderen de ander was gescheiden en had weer een nieuwe relatie, de ander had geen kinderen en weer een had geen kinderen en ook geen relatie.
De een was van beroep directeur, de ander werkte bij Walt Disney en weer een andere had een eigen beauty salon.
De rest van de beroepen waren; lijkverzorgende, gevangenisbewaarder, thuiszorgmedewerker, tandarts assistente, medewerker in de kinderopvang, vrijwilliger, kraamverzorgende, auto schadehersteller, ict-er en er waren er een paar met een eigen bedrijf.


Ergens midden in dit rijtje was het mijn beurt: getrouwd nog steeds met Fred al 21 jaar, 3 kinderen; dochter van 22, zoon van 20, dochter van 14 en een schoonzoon van 22. Twee lieve honden, ik ben 24 uur per week nachtzuster ooit begonnen als kraamverzorgende maar was tot de conclusie gekomen dat ik toch veel liever grote billen was dan kleine billetjes. En de andere 24 uur heb ik een eigen bedrijfje....
En toen kwam het...
Ik dacht aan mijn jongste dochter die alles zegt wat haar dwars zit dus begon ik met:


En dit is het laatste hobbeltje die ik van mijzelf moet nemen in mijn leven.
Ik ben in deze klas vreselijk gepest....ik richtte mij op de pestkop van vroeger en zei en wees naar haar: "door jou, jij hebt mij zo erg gepest, ik heb hierdoor zo'n rottijd gehad op school...Ik weet dat je er waarschijnlijk niets meer van af weet en dat het in mijn hoofd misschien wel erger was dan dat het in het echt was, maar ik heb mij altijd zo rot gevoeld".


De gene sloeg haar handen voor haar ogen en zei: "ik was hier zo bang voor, dat ik hier naar toe zou gaan en dat iemand dat tegen mij zou zeggen". Ze stond op en vroeg of ze mij een knuffel mocht geven, dat mocht van mij. Ik heb haar verteld dat ik al lang niet meer boos was maar dat ik wilde dat ze dit zou weten zo dat ik het voor mijzelf kon afsluiten..


Ze gaf aan dat ze altijd heel onzeker was op school, dat vermoeden had ik al. Want pestkoppen pesten om de aandacht van hun af te leiden. Ze is nu heel erg op pesten vertelde ze, want in de klas van haar dochter wordt ook veel gepest.


Later hoorde ik van nog twee andere dat ze vreselijk gepest waren en ik maar denken dat ik het alleen was. Er was zelfs iemand die niet durfde te gaan naar de reünie en een oxazepam in moest nemen. Ook zij is erg blij dat ze geweest is en het muurtje van haar is langzaam aan het afbrokkelen.


Voordat de eerste weggingen hebben zijn we nog even op de foto gegaan, bijna iedereen staat op de goede plek behalve één iemand. Twee waren niet aanwezig op de reünie.


Ik ben als één van de laatste met een oud vriendinnetje blijven hangen. De gastheer had met één van zijn club van Sinterklaasfilms een nominatie gehaald ik geloof voor goudenfilm waarmee hij een goudenkalf heeft gewonnen. die kregen we ook te zien. De andere prijzen stonden in de bioscoop beneden in het huis. Het was superleuk omdat eens in het echt te zien. En wat een mooie ruimte. Daar beneden was ook een gym en een sauna. Ook was er nog een slaapkamer voor gasten compleet met badkamer en apart toilet.


De vrouw van de gastheer vertelde dat haar man een groot huis wilde. Dat vond zij goed, maar ze ging het niet schoon houden. Twee keer per week kregen ze hulp in de huishouding, op donderdag kwam de personal trainer en ook op donderdag de man van de bloemen. Ze had een bloemen arrangement, dus iedere week verse bloemen. Poe, toch maar blij dat de bloemist dicht was ;). Zelf had ze ook een aantal bedrijven, vertelde ze.


Het was echt super leuk om te zien en wat trots ben ik op ons allen hoe we uiteindelijk terecht zijn gekomen. De een is wat rijker dan de ander maar je kunt je ook rijk voelen zonder al dat moois.


Ik heb die nacht nog mijn oude vriendinnetje thuisgebracht en we spraken af om elkaar te blijven zien, van de week gaan we eerst koffie drinken en later met nog een oud vriendinnetje gaan we binnenkort lekker Marokkaans eten.


Moe maar voldaan ging ik naar huis, ik geloof dat ik pas om 04.00 uur naar bed ging.
En daar lag hij mijn prins mijn lot uit de loterij mijn alles en ineens besef ik mij dat ik mij zo ontzettend rijk voel.




zondag 31 december 2017

Terugblik 2017

Wat een fantastisch jaar en wat is er een hoop gebeurd......

Mijn doel voor 2017 was een aantal kilo's te verliezen....
Ik heb er in 2017 juist een paar bij gevonden😉

Misschien toch maar accepteren dat dit mijn veertigers figuur is?

Maar laten we bij het begin beginnen....

Februari
We kregen gezinsuitbreiding; onze Sam de labrador.
Wat is het een lieverd.
Simon onze andere lab heeft nu door dat Sam blijft dus negeert Simon Sam niet meer en zie ik Simon soms stiekem Sam zijn oortjes schoon houdt. Bespeur ik dan toch broederliefde?

Maart
Zijn we op advies van de reumaverpleegkundige naar een warm oord gegaan.
Ik zeg "WE" want ik ga mooi niet in mijn eentje op vakantie.
Mijn lief ging met mij mee naar de Dominicaanse Republiek en echt voor het eerst op mijn 41ste heb ik de Pina Colada ontdekt en ik kan je zeggen alleen daarom al zou ik terug gaan😂
Kijk fibromyalgie heeft niet alleen nadelen😉

April
Ben ik voor een andere werkgever gaan werken, weer terug de nachtdiensten in.
Wat een leuke baan zeg!
Dat had ik nodig niet meer die hectiek en weer gewaardeerd worden om wie je bent en wat je doet,
iets wat al twee jaar niet meer gebeurde bij mijn oude werkgever.

Ik raad het iedereen aan: Heb je het niet meer naar je zin of word je niet gewaardeerd? Ga op zoek naar iets wat wel bij je past...
Nu heb ik natuurlijk makkelijk praten ik werk in de zorg en daar staan ze te springen om personeel.

Wat ook in april gebeurde was dat mijn dropje (mijn zwarte Ford Ka) stopte met rijden.
Balen natuurlijk want ik had net een nieuwe baan dus ben ik met de meiden (want de jongens konden niet mee) naar een een of ander klein gehucht in ik weet niet meer waar, maar daar stond 'ie een mooi smintje (licht blauwe Citroën C1) gaan kopen.
Zo dachten we:"Dat hebben we weer mooi zelf geflikt".....met alle gevolgen van dien, maar daar lezen jullie later meer van....

Juni
Werd onze zoon Dennis 20 en is hij officieel uit zijn tiener jaren....kleintjes worden groot.

Juli
Werd mijn lief 50 en deze dag heeft hij uiteindelijk goed doorstaan. Ik ook want we zijn nog bij elkaar....Zijn voorwaarde was: GEEN Abraham pop anders zou hij een echtscheiding aanvragen.
Oké geen pop dus maar hij had niets gezegd over 50-slingers, ballonnen, button, toeters en taart met mijn lief op een dromedaris (onderdeel van het cadeau)  dankzij mijn lieve vriendin Sandra. Zijn lieve collega Angelique had hun kantoor versierd met allerlei 50 feestartikelen. Ook had ik met haar contact over het cadeau van mijn lief. Een rondreis Marokko incl. op een dromedaris de Sahara in.

Wat ook in juli gebeurde was dat onze oudste dochter Anouk afstudeerde en nu officieel juf is, wat ze altijd al graag wilde worden. Wat zijn we trots op haar.

Marit onze jongste dochter ging van de eerste klas naar de tweede, dus is geen brugpieper meer.

Augustus
Zochten mijn lief, mijn jongste dochter Marit en ik de Egyptische zon op. Man, wat een hitte nooit bruine benen gehad maar toen wel. En verbrande billen want ik kan niet zinken en dat is lastig als je gaat snorkelen....maar je kon mij wel vinden op open zee....

September
Een dag na ons 21ste huwelijksdag zijn we aan onze rondreis Marokko begonnen.
Wat was het leuk en wat een mooi land!
Veel mooie dingen gezien en gedaan om nooit meer te vergeten. Zeker een aanrader om eens te gaan doen!

Oktober
Blijft een van mijn favoriete maanden.....Dan begint namelijk de herfst. En ondanks dat ik in juli geboren ben hou ik toch meer van de herfst. Al die mooie gekleurde blaadjes love-it! Behalve de regen.....vreselijk!!

Zo kwam ik er achter dat mijn mooie smintje toch niet zo waterdicht was als dat ik dacht dat 'ie was...
Wanneer je auto wilde rijden moest je met een poncho en rubber laarzen rijden....

Waar het omgaat dat ik alle signalen genegeerd hebt zoals: "Mam het is hier grimmig....Mam die jongen is veel te jong om een auto te verkopen!"

Mijn zoon (die leert voor automonteur) die zei al gelijk bij thuiskomst dat er winterbanden onder zaten, ach die wilde ik toch al was mijn argument....
En toen die het smintje op de brug had staan zag hij dat hij schade had....hmmm negeer, negeer vooral negeren...

Tot dat mijn zoon er al het een en ander aan gerepareerd had en het lekken maar niet over ging en hij mij adviseerde om toch maar even naar een Citroën dealer te gaan. Daar kwamen ze er achter dat ik een schade auto had gekocht...

Wat gek, dat had ik toch bij aankoop gevraagd? Hmmm hij zat inderdaad mooi in de lak geen deukjes etc....
maar we (ik en de meiden) hadden toch de auto goed gecontroleerd? We hadden de ruitensproeiers en de lampjes gecontroleerd....En hij had zo'n mooie prijs.....

Puntje bij paaltje: ik was genept, opgelicht, de kat in de zak gekocht.

Later bleek ook dat ik iets getekend had dat ik afstand deed van alle verborgen gebreken en dat ik de auto kocht zoals hij er op dat moment bij stond.
En bleek de garage ook niet Bovag geregistreerd stond, dus de recht bijstand kon ons ook niet helpen.

Mijn lief nam contact op met de garage en uiteindelijk lieten ze niets meer van zich horen.
Tip van de rechtsbijstand verzekering was probeer er uit te komen zo niet vragen of het verhaal op Facebook moest komen. Dat hielp. We hebben bijna al het geld terug gekregen....

Een hoop ervaringen rijker wat geld en auto armer... ach ik ben nu wel even genezen ik carpool wel even met mijn lief.

November
De meiden jarig alweer 14 en 22

en.... ik ging naar de KVK.
Daar schreef ik mij officieel in. Het stelde niets voor maar oh wat was ik zenuwachtig...

November en december heb ik keihard gewerkt om alle kleding/knuffels en tasjes klaar te hebben voor de zelfgemaakte kerstmarkt wat een groot succes was en het smaakt naar meer!

Mijn bestellingen lopen aardig door en in mijn vrije dagen wanneer ik niet aan het zusteren ben maak ik leuke rokjes, jurkjes, shirts en nog veel meer.

Als ik terug kijk op 2017 heb ik het volgende geleerd:

Mijn lichaam hoort waarschijnlijk zo.
Ik hou heel erg van Pina colada's
Vakantie is goed voor mijn lijf (alleen te warm vind ik vreselijk)
Wanneer je niet gewaardeerd wordt op je werk, zoek ander werk
Negeer geen alarm bellen en luister als anderen je willen waarschuwen
Is de prijs te mooi is om waar te zijn? Dan is dat vaak ook zo!!
Misschien is licht blauw toch niet mijn kleur?

Wat zijn mijn plannen voor 2018:

Ik zou heel graag een webshop willen starten.
Rustig voor een autootje kijken en de mannen gaan mee!
Lekker op vakantie (het liefst meerdere keren).
en......... niet zwaarder worden!!





dinsdag 29 augustus 2017

Harold

"Mam ik word genegeerd op school, ook krijg ik gemene opmerkingen naar mijn hoofd en ik moet altijd alleen zitten. Dat komt mam omdat we in de klas met een oneven aantal kinderen zitten.
Als ik vraag of dat zij een keertje alleen willen zitten en er misschien iemand naast mij in de klas wil zitten zeggen er twee meisjes: "Echt niet en we gaan het 2de, 3de, 4de en 5de uur ook naast elkaar zitten. Echt niet dat ik alleen ga zitten, zeggen ze tegen mij". En weet je mam, volgende week is er kamp en daar gaan we op de fiets naar toe, dan moet ik vast ook alleen fietsen. Ik wil eigenlijk niet naar kamp. Of heb je er al voor betaald? Dan ga ik wel dat vind ik zielig voor jullie. Misschien komt het nog goed mam.....
Kijk eens wat ik op mijn hand getekend heb? Een poppetje, ik heb hem Harold genoemd dan ben ik tenminste niet zo alleen....Maak je maar geen zorgen hoor mam het komt vast goed met mij".

Krak dat was mijn moederhart, in duizend stukjes. Ik moet mijn tranen bedwingen want dit wil je niet voor je kind. Je wilt dat het hen wel lukt, vriendinnen, feestjes, winkelen, eindeloze gesprekken over jongens, hoe vervelend je ouders wel niet zijn...

Ik ken dit gevoel maar al te goed wat zij nu meemaakt: weinig tot geen uitnodigingen voor kinderfeestjes, of dat een meisje uit de klas zei:"Ik had bijna de hele klas uitgenodigd op twee kinderen na (kun je al raden wie niet uitgenodigd was?) toen zei mijn moeder: "nou nodig die twee andere kinderen dan ook maar uit!"
Of die keren met gym dat er twee kinderen groepjes moesten vormen door om de beurt een kind te kiezen....Je raad al wie er over bleef? En dan nog zuchten als ze jou naam moesten zeggen....
Oke ik bakte niets van gym maar toch...Wat voelde ik mij klein en niet gezien.
Vaak heb ik gedacht wat is er mis met mij? Ben ik dan echt zo raar? Zie ik er stom uit?

Maar ik was goed zoals ik was en nu ook ben. Dat heb ik mijn kinderen ook geleerd: je bent goed zoals je bent. Maar ach wat heb ik het maar haar te doen en wat doet het ook pijn bij mijzelf.

Ja ik ben behoorlijk gedeukt.......geweest.
Ik ontmoette de allerleukste en liefste

man van het universum, kreeg de mooiste en liefste kinderen van het heelal. Ik ontmoette een heel bijzondere vrouw die ik mag betitelen als "mijn" beste vriendin.
Ik heb misschien wel de meest leuke baan die er is en een super leuke hobby en mijn jurkjes zijn gewild......Huh mijn jurken? Zijn er echt mensen die mijn stijl ook leuk vinden???

Alleen nog één hobbeltje te nemen en dan ben ik voor altijd van het oud zeer af...De reünie van de lagere school...
Het is al tweeëndertig jaar geleden dat we elkaar gezien hebben.
En weet je? Ik weet zeker dat ze er geen erg in hebben gehad hoe het voor mij voelde.
Natuurlijk waren er ook een twee leuke meiden die mijn vriendinnetjes waren, ik ben reuze benieuwd hoe het hen en de andere gegaan is. We zijn in ieder geval een stukje ouder en wijzer.

Mijn vraag voor jullie is: voor wie ben jij wel eens een Harold? De wereld zou er een stuk mooier uit zien, geloof me!


En met mijn lieve meisje komt het ook wel goed dat weet ik zeker, want ze lijkt op iemand;)

dinsdag 8 augustus 2017

all-inclusive, hersenspinsels en vakantie??

Daar zit je dan... midden in de nacht op het balkon van je all-inclusive hotel in Egypte.
Vol ideeën om te maken... oké en ook omdat je heel erg verbrand bent op je schouders en daarom niet kunt slapen ;).
Het is eigenlijk niet eens een straf om hier te zitten. Ik denk dat het nu al zo'n 32 graden is met een heerlijk warm briesje.
We komen hier heerlijk bij van al het harde werk en ik van de naaimarathon die ik afgelopen week heb gehouden. Het werd afgelopen week nachtwerk en in totaal heb ik 35 stuks jongens longsleeve shirts, meiden rokjes en jurkjes gemaakt in ontzettend leuke stofjes voor de komende herfst/winter. Ik werd toestraks wakker van de ideeën (en van de pijn van het verbranden). Hier een paar hersenspinsels die ik wel met jullie wil delen... een kijkje dus in het hoofd van Fren Maakt:

Wanneer ik terug ben begin ik gelijk aan de damesjurken... hmm... zouden damesrokken ook goed lopen? Een winactie bij 150 vind-ik-leuks?? En wat zal ik verloten? Ohja mijn baas vertrekt en daar moet ik ook zeker weten nog iets voor maken. Heb ik daar nog wel een leuk stofje voor? Ik geloof het niet... de wifi is hier niet zo best dus online shoppen gaat niet, dat moet ik zeker weten direct doen als ik weer thuis ben. Ik wil ook nog op kraamvisite, patroon bestelt voor een super schattig rokje (check!) alleen nu nog een stofje kopen. Ze heeft een grote zus, dus hoe leuk zou het zijn om ook iets voor haar te maken? Fren onthoud: stofje moet zeker niet babyachtig zijn, maar wel girly. Winter jurken in velourse kleuren.. mmm.. ik wilde ook nog een nieuw patroon uitproberen.. Wanneer is was dat kabouterfeest van Anouk ook al weer? Het zou geweldig zijn als de juf een kabouterjurk had... ik heb nog een stukje stof over zou dat er leuk bij staan... en OMG, het is al augustus en ik had de meiden beloofd om een halloween kostuum te maken... vorig jaar niet gelukt door alle drukte.

Dit is waar is zoal aan loop te denken..
Ik heb eigenlijk helemaal geen tijd om vakantie te vieren. Er zit niks anders op dan mijn lot te aanvaarden... vervelend hoor in Egypte met dit heerlijke weer en mooie onderwaterwereld.. de vriendelijke mensen en heerlijke eten niet te vergeten!

Oh ja, ik was al wat kilo's kwijt, maar die heb ik hier ondertussen alweer terug gevonden. Stomme all-inclusive ;). Nog iets voor op mijn to-do lijstje: gezond eten...

Liefs, Fren